“Ik stel het welzijn van elke leerling voorop."

Mijn interesse voor het onderwijs heb ik van geen vreemden. Agnes Mariën is veel meer dan een kleuteronderwijzeres voor mij, want ik mag haar mijn mama noemen. Agnes is al 32 jaar werkzaam op de Gemeentelijke Basisschool De Bijenkorf. Ze entertaint elke dag 24 kleuters van de tweede kleuterklas en dat doet ze nog steeds met heel veel toewijding.

Ik heb het onderstaande interview afgenomen naar aanleiding van het nieuwsartikel dat u op deze pagina terugvindt.

Eén op de acht. Dat is hoeveel Vlamingen geboren worden in kansarmoede. Wat betekent kansarmoede voor u?

Ik interpreteer deze term als een toestand waarbij mensen het financieel moeilijk hebben waardoor ze niet ten volle kunnen deelnemen aan de samenleving. Maar kansarmoede omvat veel meer dan het financiële aspect van de problematiek. Bijvoorbeeld: leerlingen en ouders die de Nederlandse taal onvoldoende beheersen worden beperkt in de kansen die ze eigenlijk ook verdienen.

Het onderwerp beroert de samenleving, maar ook het onderwijs. Wordt uw school geconfronteerd met kansarmoede?

Ja maar in beperkte mate. Ik denk dat deze problematiek zich voornamelijk afspeelt in grotere steden, maar ook in onze klassen zijn er enkele leerlingen die worden geconfronteerd met kansarmoede.

Kansarme kinderen hebben het ook vaak lastig op school. Hoe herkent u kansarmoede bij leerlingen?

Ik kan dit jammer genoeg bevestigen. Ik herken kansarmoede bij leerlingen wanneer ze niet deelnemen aan uitstappen en wanneer ze regelmatig regelmatig afwezig zijn. Sommige ouders beheersen de Nederlandse taal niet of onvoldoende waardoor de communicatie mis kan lopen.

Kansarmoede is een maatschappelijk probleem. Onderwijs kan deze problematiek niet volledig oplossen, maar wel het verschil maken. Welke initiatieven neemt uw school?

Leerlingen groeien heel snel uit hun turnkleding. Onze school roept op om deze terug in te leveren. Op deze manier kunnen we turnkledij hergebruiken.

Wij zien geen lege brooddozen tijdens de middagpauze, maar er is altijd brood aanwezig om te verdelen.

Onze leerlingen van het zesde leerjaar gaan elk jaar op skireis. Onze school voorziet hiervoor extra budget zodat elke leerlingen kan deelnemen aan deze skireis. Onze school heeft ook extra skikleding ter beschikking zodat ouders deze niet speciaal moeten aankopen.

Ons school heeft extra budget ter beschikking voor uitstappen. Op deze manier kan elke leerlingen deelnemen aan deze schoolse activiteiten, want we willen deze kans niet ontzeggen.

We merken soms dat schoolrekeningen laattijdig of niet worden betaald. We sturen eerst een herinnering naar de ouders. In een volgende stap gaan we in gesprek met de ouders. Onze school kan een gespreide betaling aanbieden. Op deze manier kunnen de ouders de schoolrekeningen in schijven betalen.

Leerlingen kunnen huiswerk op school maken. Op deze manier kunnen ze in alle rust en met de nodige ondersteuning hun huiswerk maken.

Onze school heeft een SES-beleid, dat wil zeggen dat we ons baseren op de Sociaal-Economische status van de gezinnen van onze leerlingen. We proberen kansarme leerlingen in kaart te brengen. Hiervoor kijken we naar de moedertaal van de leerling, het diploma van de moeder en de financiële toestand van het gezin. Op deze manier willen we uitsluiting vermijden en iedereen gelijke kansen bieden. Onze school krijgt extra middelen voor o.a. zorguren. We proberen te differentiëren naargelang de noden van de leerlingen.

Wat is uw persoonlijke bijdrage aan deze problematiek?

Ik wil er persoonlijk voor zorgen dat elke leerling graag naar school komt. Ik probeer een omgeving te creëren waar elke leerling zich veilig voelt. Ik stel het welzijn van elke leerling voorop, want ik vind het belangrijk dat ze zich ten volle kunnen ontwikkelen.