Wij - Elvis Peeters

Wie is Elvis Peeters?

Elvis Peeters is het pseudoniem waaronder het echtpaar Jos Verlooy en Nicole Van Bael als één auteur optreden. Het schrijversduo is actief op vele domeinen: poëzie, kinderboeken, hoor- en toneelspelen en keiharde romans (Schrijversgewijs, 2022).

Hun romans De ontelbaren, Dinsdag, Jacht en De ommelanden werden genomineerd voor belangrijke literaire prijzen. De roman Wij werd in 2018 verfilmd. Met hun kinderboek Meneer Papier en zijn meisje wonnen ze een zilveren griffel (Peeters, 2022).

Elvis Peeters is tevens het pseudoniem waaronder Verlooy actief is als zanger van de new-wave band Aroma di Amore (jaren 80) en bij De Legende en Schmoll (Schrijversgewijs, 2022).

Waarschuwing: expliciete roman!

Op de kaft van het boek Wij (2009) kleeft een sticker met daarop: ‘Waarschuwing: expliciete roman’. Sommige lezers worden hierdoor uitgedaagd. Maar een gevoelige lezers zoals ik waagt zich met een klein hartje aan het boek.

Vier meisjes (Liesl, Ruth, Ena en Femke) en vier jongens (Thomas, Karl, Jens en jongen zonder naam) vormen een vriendengroep. Of ja, ik vind het eerder een groep kameraden. Deze acht jongeren verzetten zich tegen de volwassen wereld waar ze nog geen deel van mogen uitmaken. De vier meisjes en vier jongens ontdekken hun seksualiteit en zoeken grenzen op. Acht jongeren in de fleur van hun leven, wat is daar bijzonder aan? Maar de verveling slaat toe. De jongeren experimenteren met een intensiteit die je haren rechtop doen staan. Peeters heeft de sadistische wreedheid van deze jongeren uitvergroot tot onaanvaardbare, zelfs misselijkmakende, taferelen.

Een verlaten schuur is de ‘thuisbasis’ van de groep jongeren. Ze hebben hier geen last van pottenkijkers. De jongeren beginnen met spelletjes als ‘raad eens wat ik in een van je holtes stop’ en het ontspoort richting sadisme, prostitutie en zelfs een dodelijk ‘ongeval’ van een kameraad.

Conclusie

Het boek Wij (2009) is zonder twijfel anders dan alle anderen. Het boek onderscheidt zich door de nadruk te leggen op de motieven van de handelingen die de jongeren stellen. De jongeren hebben totaal geen moreel besef. Er is geen spraken van schuldgevoel. Daarom voelde ik geen empathie voor de personages. Eerder ergernis.

Het verhaal wordt verteld vanuit twee ik-personages: Liesl en één van de vier jongens (de jongen zonder naam). Hij zorgt voor een mysterieuze insteek. Het vertelperspectief dat Peeters hanteert was redelijk nieuw voor mij. Maar ik kon het appreciëren want hierdoor bleef ik alert.

Na verloop van tijd worden Sarah en Loesje geïntroduceerd. Toen besefte ik dat het verhaal niet chronologisch is opgebouwd. Het verhaal wordt regelmatig onderbroken door flashbacks en flashforwards. Hierdoor blijf je als lezer aandachtig.

Ik heb het boek regelmatig aan de kant geschoven. Sommige scènes worden zodanig uitvergroot dat ik even moest ‘bekomen’ van de gruwelijke details. Desondanks stelde ik mezelf regelmatig de vraag: ‘Kan het nog erger?’ Ik moet toegeven dat mijn nieuwsgierigheid hierdoor werd geprikkeld. Ik ben geen voorstaander van het desbetreffende thema dus ik zal het boek niet aanraden aan gevoelige lezers (zoals ik). Maar ik ontken niet dat het boek Wij (2009) van Elvis Peeters een sterk literair werk is.

​Bronnen:

Peeters, E. (2009). Wij. Amsterdam: Uitgeverij Podium.

Peeters, E. (2022). Bio. Op elvispeeters.be [Website]. Geraadpleegd via https://www.elvispeeters.be/

Schrijversgewijs. (2022). Elvis Peeters. Op schrijversgewijs.be [Website]. Geraadpleegd via https://schrijversgewijs.be/schrijvers/peeters-elvis/