Duivelskruid - Marita de Sterck

Ik heb het boek Duivelskruid van Marita de Sterck gekozen uit de leeslijst van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen (KJV). Mijn oog viel onmiddellijk op dit boek vanwege de mysterieuze titel en huiveringwekkende cover. Voordat ik mezelf naar de bibliotheek begaf, zocht ik de samenvatting van het boek op. De samenvatting sprak mij enorm aan, want mijn voorkeur gaat namelijk uit naar spannende, geheimzinnige en meeslepende boeken.

Het boek begint met een flashforward. Yara bevindt zich bij de begrafenisondernemer om haar overleden grootmoeder, Omatan (oma Tanne), te wassen. Doordat in de proloog het einde van het verhaal werd beschreven, was ik best nieuwsgierig en dus gemotiveerd om verder te lezen. Wie was Omatan? Hoe is ze gestorven? Waarom was Omatan bang van de duivel? Welke roddelverhalen? Wat was het donkere geheim van Omatan? Ik werd al gauw meegezogen in het spannende verhaal.

Het heden, Yara’s perspectief, wordt afgewisseld met flashbacks naar het verleden van Tanne (Omatan). Op deze manier wordt het levensverhaal van Tanne weergegeven en bleef ik als lezer geboeid. Duivelskruid neemt je mee naar de eerste helft van de vorige eeuw. Tanne groeide op op een boerderij bij de hei, dezelfde hei waar Yara momenteel schaapherder is. Gedurende het verhaal kom je steeds meer te weten over Tanne’s leven en haar geheimen zoals onder andere haar angst voor de duivel, haar passie voor kruiden en de hachelijke relatie met haar dochter Iris, Yara’s moeder. Op het einde van het verhaal vallen alle puzzelstukken in elkaar.

In het boek komen heel wat thema’s aan bod, afwijkend van wat de meeste middelbare scholieren gewend zijn, veronderstel ik. Hierbij denk ik aan hekserij en duivelse verhalen, deze onderwerpen kunnen spanning teweegbrengen alsook nieuwsgierigheid opwekken. Thema’s als spijt, verdriet, geloof, familie enzovoort komen ook aan bod. Ik denk dat deze thema’s interessant zijn om rond te werken.

Ik vind Duivelskruid een meeslepend boek. Zoals ik al eerdere zei, zorgde de proloog ervoor dat ik het boek op een dag of twee heb uitgelezen. Het boek katapulteerde mij terug naar halverwege de vorige eeuw. Het lezen van Duivelskruid was een aangename ervaring.

Bron: de Sterck, M. (2018). Duivelskruid. Amsterdam: Querido.